Kruipruimte onderzoek

Kruipruimte onderzoek

De kruipruimte is de ruimte tussen bodem en onderkant begane grondvloer. Een kelder is feitelijk een bijzondere vorm van een kruipruimte. Voor een gezond binnenklimaat is het essentieel dat geen vocht en schadelijke gassen als radon uit de kruipruimte een gebouw binnenkomen. Zorg dus dat de begane grondvloer en/of de kruipruimte luchtdicht en droog is (zie uitvoeringsaspecten).

In het bouwbesluit worden strenge eisen gesteld ten aanzien van de luchtdoorlatendheid van de scheidingsconstructie tussen kruipruimte en woning. Deze mag niet groter zijn dan 20.10-6 [m3/m2s] voor een eengezinswoning komt dit neer op 5-10 cm2. Ter illustratie: een kier van 0.5 mm rondom een kruipluik van 75 bij 50 cm heeft een lekoppervlakte van 12.5 cm2.

Vanuit de luchtdichtheidseis verdient een steenachtige systeemvloer de voorkeur boven een houten vloer. Een houten vloer is echter ook goed mogelijk wanneer de kruipruimte droog is (door bijvoorbeeld kruipruimte isolatie) en/of de vloer luchtdicht is geïsoleerd aan de onderzijde. De milieuvriendelijkste steenachtige vloer is een kanaalplaatvloer, daarna komen vloeren van cellenbeton en keramische elementen. Massief beton is de minst milieuvriendelijke oplossing.

De verschillende isolatiemaatregelen voor kruipruimte en begane grondvloer leveren ook uiteenlopende belasting voor gezondheid en milieu op.
Bodemhygrolatie is een bijzondere vorm van noppenfolie, die wel thermisch isoleert. De folie is gevuld met thermoparels en wordt gebruikt om de bodem van de kruipruimte af te dekken, waardoor vocht en kou buiten de kruipruimte worden gehouden. De folie blijft drijven op (grond)water.
De lucht in schuimbeton wordt doorgaans gemaakt met behulp van aluminiumpoeder. Er zijn diverse fabrikanten die een milieuvriendelijker variant kunnen leveren, namelijk schuimbeton op proteïne-basis (beendermeel).

Kruipruimteloos bouwen

Kruipruimteloos bouwen biedt de mogelijkheid om de begane grondvloer eenvoudiger luchtdicht te maken, doordat er minder openingen in de vloer zijn. Wel moeten speciale voorzieningen worden getroffen voor uitvoerende leidingen. Bovendien moet bij een fundering op palen met vrijdragende vloerconstructie rekening worden gehouden met het ontstaan van een luchtspouw na inklinken van de grond. Wanneer de bodem niet afgedekt wordt, kunnen zich in deze luchtspouw weer stoffen ophopen die uit de bodem komen, zoals radon.

Diverse isolatiematerialen zijn geschikt om toe te passen bij kruipruimteloos bouwen. In deze toepassing kunnen ook schelpen als vloerisolatie fungeren (bijvoorbeeld in combinatie met een houten vloer). Schelpen zijn volop aanwezig en zijn een natuurlijke grondstof. De relatief slechte milieuklasse, waarin schelpen beoordeeld zijn, heeft te maken met de lage isolatiewaarde van het materiaal. Daardoor zijn in vergelijking met een andere isolatiemateriaal meer kubieke meters schelpen nodig om een zelfde isolatiewaarde te verkrijgen. Ter vergelijking: voor een woning van 50 m2 is ca. 12 m3 schelpen nodig (voor Rc=3), terwijl polyester aluminiumfoliekussens voor diezelfde woning als postpakketje kunnen worden verstuurd.

Kelders

Afhankelijk van de functie die de kelder krijgt, wordt er voor een bepaalde bouwwijze gekozen. Een kelder als voedselbewaarplaats vraagt om een vochtig (door verdamping ontstaat gratis koeling) en koel klimaat met minimale ontluchting. Oude kelders van zandsteen en een vloer van leem of tegels zijn hiervoor zeer geschikt.

Zorg bij een nieuw te bouwen koel vochtige kelder zonder vaste vloer voor een goede isolatie van het kelderplafond, zodat de vochtige koude lucht niet naar boven kan. (zie ook ‘kruipruimten’) Tegenwoordig functioneren kelders vaak als verblijfsruimte. Zo’n kelder moet droog, geïsoleerd, geventileerd en eventueel verwarmd zijn en is zodoende minder geschikt om voedsel in te bewaren. Zorg bij zo’n kelder voor voldoende bescherming tegen vocht uit de grond en opkomend grondwater door toepassing van een afdamlaag van bitumen of foamglass (meest milieuvriendelijk).

Ook is het mogelijk om beton te behandelen met Krystol kristallen, een cementachtig materiaal dat reageert met water en het beton ondoordringbaar maakt voor water en chemicaliën. Water dat van opzij tegen de kelderwand aandrukt, moet worden gestagneerd (drainage naast de kelderwand, toepassen van een kuipconstructie of toepassen van staalplaten in de stortnaden). De kelderwand zelf kan gemaakt worden van beton (weinig waterdoorlatend) of kalkzandsteen. Kalkzandsteen heeft een vochtregulerende werking, wat voor het binnenklimaat in de kelder gunstiger is.

• Perfectkeur voert onderzoek uit in kruipruimte en kelder!