Calciumchloride

Calciumchloride is voor het beton zelf niet schadelijk. Voor de wapening in dat beton is het echter funest, indien er meer dan een bepaalde hoeveelheid in het beton zit. Deze wapening gaat roesten als er voldoende zuurstof en vocht bijkomt. Beide stoffen zijn noodzakelijk voor het corrosieproces. Als er geen zuurstof is zal er geen corrosie plaats vinden, zoals bij beton dat voortdurend nat blijft onder water. Als er geen water is zal er ook geen corrosie plaats vinden, zoals bij het beton dat voortdurend droog blijft in een binnenmilieu. In de kruipruimte is zowel vocht als zuurstof, en dus
ideale omstandigheden voor het corrosieproces. Dit geldt vooral als er een te hoog gehalte aan (calcium)chloride in het beton aanwezig is.

Naast de aantasting door die (calcium)chloride is er nog een belangrijke oorzaak waardoor de wapening in het beton kan gaan roesten. Dat is door de inwerking van lucht. Deze aantasting wordt carbonatatie genoemd. Daarop gaan we hier niet verder op in, omdat dat proces in de kruipruimte in veel mindere mate voorkomt.

Bij zowel de productie van Kwaaitaal en
Manta elementen is er alleen calciumchloride toegepast als de verhardingstijd van bepaalde producten versneld moest worden in verband met de levering. Als er genoeg mallen waren of de producten konden het weekend in de mal blijven dan werd die stof niet toegevoegd. Daarom komen we in dezelfde woning of in hetzelfde blok soms sterke verschillen tegen in aantallen vloerelementen met schade.

De wapening zit in het beton om de trekkrachten op te nemen. Die trekkrachten treden veelal onder in de systeemvloer op, daarom bevindt zich daar dan ook de meeste wapening. Als die wapening wegroest worden de trekkrachten niet opgenomen en kan de vloer bezwijken.

De toevoeging van chloriden is momenteel nog maar tot een minimale hoeveelheid toegestaan. Tot 1974 was er 2 % toegestaan, nu nog maar 0,3 % op cementbasis. Uit recente onderzoeken is gebleken dat dat percentage iets hoger mag zijn als het beton een hogere dichtheid heeft. Maar over het algemeen is het beton van de Kwaaitaal elementen niet echt hoogwaardig, waardoor de beperkte hoeveelheid chloriden in veel gevallen al overeenkomt met de maximale waarde.

De chloridenschade kenmerkt zich in eerste instantie door
roestvlekken op het betonoppervlak. Op dat moment is de wapening vaak al ernstig gecorrodeerd. In de volgende fase scheurt het beton van de vloerelementen in de ribben en nadien wordt de gehele betondekking van de wapening afgedrukt. Naarmate de schade verder vordert zal het corrosieproces sneller gaan verlopen, omdat zuurstof en vocht nog eenvoudiger bij de wapening kan komen.

Door de corrosie neemt de diameter van de wapening af. Een sterke reductie van de staafdiameter kan ernstige gevolgen hebben voor de veiligheid van de gebruiker. Zeker indien stootbelastingen op de vloer terechtkomen kan een gevaarlijke situatie ontstaan. Bij een dergelijke belasting kan de vloer plotseling bezwijken.

Meer informatie over betonrot in vloeren!

Perfectkeur voert onderzoek uit naar betonrot door calciumchloride in woningen en objecten!