En toen hadden we een… druipruimte!

Wat waren ze blij met hun nieuwe tuin! Nog voordat alles helemaal was afgerond konden ze er al van genieten. Jaren hadden ze gespaard om de tuin helemaal naar hun zin te laten maken door een hoveniersbedrijf. Er werden nog wat plantjes gepoot, de lantaarns opgehangen, het was een echte droomtuin. Eindelijk zouden ze ook af zijn van de wateroverlast. Hun tuin lag wat lager dan de buren en daardoor liep het terras nog al wel eens behoorlijk vol. Vervelend, want dan zaten de tegels steeds onder groene aanslag. Maar nu ze de tuin lieten doen hadden ze de hovenier ook gelijk gevraagd of hij de tuin zou kunnen ophogen… geen water meer in deze tuin had hij beloofd. En nu was alles klaar, een prachtige tuin met splinternieuwe meubeltjes, het was helemaal perfect. De zomer kon komen, eigenlijk jammer dat ze nog een maandje moesten wachten tot het voorjaar zou komen.

Het voorjaar kwam, de zomer kwam, het najaar was ook nog heerlijk. Genieten, genieten, genieten in de nieuwe tuin. Het had, zeker aan het begin van het voorjaar en het eind van de zomer, nog een paar keer flink geregend. Maar er was inderdaad geen wateroverlast meer in hun tuin. Eigenlijk was het jammer dat de tuin weer winterklaar moest worden gemaakt, maar een kwestie van tijd en dan begon het voorjaar weer.

Eind september lag er een brief op de deurmat van de waterleverancier die meedeelde dat de watermeterstand moest worden doorgegeven. Zoals elk jaar was dat een kwestie van het kruipluik opentrekken in de gang bij de voordeur. Zo ook dit jaar, mat weg, kruipluik open, klepje van de watermeter, zaklamp erbij… meterstand noteren en dan weer snel het luik dicht… maar wat een vreemde geur… en wat voelt het klam en vochtig aan… even rondschijnen met het zaklampje… en er blijkt een waar kunstwerk te zijn ontstaan in de kruipruimte.

De kruipruimte lijkt veranderd in een spectaculair grottencomplex. Overal hangen witte schimmeldraden en zijn er zachtbruine zwammen ontstaan. Paniek… Want een druipruimte is een nachtmerrie voor iedere huiseigenaar van een woning met vloeren van hout. Schimmels en zwammen kunnen zich ongelofelijk snel uitbreiden en zijn in staat balken en vloeren te verzwakken en te laten rotten.

Misschien denkt u inmiddels wat dit te maken heeft met die mooie verhoogde tuin? Tijdens het aanleggen van de tuin heeft de hovenier de bestrating vrolijk verhoogd tot de maximale hoogte onder de dorpels van de woning. Dit in een zeer te waarderen streven, om definitief een einde te maken aan het wateroverlast. Daarbij heeft hij de sleuven in de muur die zorgen voor de beluchting van de kruipruimte echter laten verdwijnen onder de bestrating. Einde van de ventilatie in de kruipruimte… en het begin van een geweldige tijd voor vocht, schimmels en zwammen.

Dit voorval komen wij vaker tegen dan u waarschijnlijk op dit moment vermoedt. Enkele keren per jaar komen wij bij onze bouwkundige keuringen een woning tegen in deze situatie. Daarnaast zijn er vele woning zonder houten vloeren of waarbij er niet direct schimmels of zwammen ontstaan, maar waarbij de vochtigheid van de kruipruimte wel fors is toegenomen. En naast gezondheidsaspecten heeft dat ook nog eens een negatieve invloed op uw stookkosten!

[ujicountdown id=”Aftellen” expire=”2015/01/01 01:00″ hide=”true” url=””]

Meldingen ontvangen?

Wilt u voortaan een melding krijgen als er een nieuw verhaal of filmpje wordt geplaatst?
[mc4wp_form id=”7816″]